Over 100Walter

Wie is 100Walter?

Hallo, ik ben Walter. Reeds op jongere leeftijd was ik al geboeid door beeldende kunst in het algemeen, en beeldhouwwerken, mozaieken en glasramen in het bijzonder. Vanaf het moment dat ik er de tijd voor kon maken, ben ik dan ook zelf op bescheiden wijze begonnen om eigen werk te creëren. Niet voltijds of professioneel, maar de 'hobby' is ondertussen wel flink gegroeid tot een dagelijkse passie. 

Mijn interesse gaat vooral uit naar het maken van unieke werkstukken in glas en steen. Het is absoluut facinerend om te beleven hoe je deze harde, 'niet kneedbare' materialen toch tot mooie creaties kan omvormen. Het begon met glasmozaiek en deinde op natuurlijke wijze uit naar werken met glas-in-koperfolie (Tiffany), glas-in-lood, het samensmelten van glas  (Glass Fusing) en beeldhouwen. 

100Walter is de naam die ik gebruik om deze passie een plaats te geven.

Ateljee 100Walter

Gelukkig heb ik in huis en in de tuin in Mortsel veel plaats om mijn creativiteit bot te vieren en mijn werkplaats(en) volledig naar mijn hand te zetten.  Het maakt deel uit van de belevenis om te kunnen werken in een leuke, mooie, inspirerende omgeving.

Neem maar eens een kijkje naar de foto's rechts of kom eens langs tijdens de 'Kunstenfabriek', een kunstroute in Mortsel waaraan ik elk jaar probeer mee te doen.

Hoezo 100Walter?

100Walter is een woordspeling naar mijn favoriete kunstenaar / architect / filosoof Friedensreich Hundertwasser. Hij stond vooral bekend om de door hem ontworpen, kleurrijke gebouwen en was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze. Hij hield, net als ik, van kleurrijke dingen en niet van rechte lijnen, strakke designs of perfectie.

Mensen die zijn werk kennen en mijn werkplaats binnenkomen, zullen dit meteen herkennen.  Kijk hieronder maar eens in het stukje over mijn werkplaats. Mensen die zijn werk niet kennen, raad ik aan om dit zeker eens op te zoeken op het web of het Hundertwasserhaus en museum in Wenen te bezoeken.Zelf heb ik Hundertwasser grappig genoeg leren kennen toen ik in het stadje Kawakawa in Nieuw Zeeland een publieke toilet binnenging en plots niet meer wist waar boven en onder was....